Marek Stanisław Solarczyk jest znaczącą postacią w polskim Kościele katolickim. Urodził się 13 kwietnia 1967 roku w Wołominie. Po ukończeniu studiów teologicznych, uzyskał tytuł doktora nauk teologicznych, co podkreśla jego zaawansowaną wiedzę w tej dziedzinie.
Pełnił funkcję biskupa pomocniczego w archidiecezji warszawsko-praskiej w latach 2011–2021, gdzie zyskał uznanie za swoje zaangażowanie i pracę duszpasterską.
Od 2021 roku objął urząd biskupa diecezjalnego radomskiego, co stanowi kolejny ważny krok w jego duchowej i zawodowej karierze.
Życiorys
Urodziny Marka Solarczuka, datowane na 13 kwietnia 1967 roku, miały miejsce w malowniczym Wołominie. W latach 1981–1986 odbył naukę w Technikum Samochodowym im. Czesława Orłowskiego w Warszawie, kończąc je z tytułem technika mechanika oraz świadectwem dojrzałości. Po ukończeniu szkoły, w latach 1986–1992, kontynuował naukę w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie, gdzie uzyskał znaczące wykształcenie teologiczne.
W czasie studiów, na skutek reorganizacji w Kościele katolickim w Polsce, Marek został inkardynowany do diecezji warszawsko-praskiej. Ukończył również studia na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie, uzyskując magisterium. 4 maja 1991 roku przyjął święcenia diakonatu, a 28 maja 1992 roku, w katedrze św. Floriana w Warszawie, biskup Kazimierz Romaniuk udzielił mu święceń prezbiteratu.
W 1999 roku, na podstawie swojej dysertacji, uzyskał doktorat w zakresie nauk teologicznych na Papieskim Wydziale Teologicznym w Warszawie. Tematem jego pracy był udział duchownych katolickich w pracach Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej w latach 1922–1927.
Pierwsze lata swojej kariery duszpasterskiej Marek spędził jako wikariusz w parafii św. Feliksa z Kantalicjo w Warszawie (1992-1993), a następnie w parafii katedralnej św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie (1993-2003), gdzie przez dwa lata był także rezydentem. Od 2009 roku pełni funkcję proboszcza tejże parafii.
Od 1993 roku był również katechetą w Liceum i Gimnazjum im. Króla Władysława IV w Warszawie, do 2021 roku. W latach 1993–1996 sprawował funkcję rzecznika prasowego kurii biskupiej i korespondenta Katolickiej Agencji Informacyjnej, a w 1996 roku objął stanowisko ceremoniarza katedralnego.
W trakcie I synodu diecezjalnego był przewodniczącym komisji liturgicznej. Angażował się w różne rozmaite działania w diecezji, w tym przewodniczył zespołowi ds. duszpasterstwa ogólnego oraz uczestniczył w pracach komisji zajmujących się sztuką i budownictwem kościelnym, a także studiami. Został również odpowiedzialny za zorganizowanie Diecezjalnego Archiwum Akt Starych. W 2007 roku objął funkcję wiceprzewodniczącego Komisji Historycznej Metropolii Warszawskiej, badającej archiwa dotyczące duchownych.
W 2006 roku nadano mu godność kanonika honorowego Kapituły Katedralnej Warszawsko-Praskiej. Marek został wykładowcą historii Kościoła w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Warszawsko-Praskiej oraz w Prymasowskim Instytucie Życia Wewnętrznego. W latach 2005-2009 pełnił funkcję wicerektora tego seminarium.
Był związany z Uniwersytetem Warszawskim, współpracując z Wydziałem Dziennikarstwa i Nauk Politycznych i Ośrodkiem Studiów Wschodnich, a także z Archiwum Miasta Stołecznego Warszawy oraz Komisją Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu. W 1999 roku wszedł w skład Warszawskiego Towarzystwa Teologicznego.
Na początku 2011 roku, papież Benedykt XVI mianował go biskupem pomocniczym diecezji warszawsko-praskiej oraz biskupem tytularnym Hólaru. 19 listopada 2011 roku, w katedrze św. Michała Archanioła i św. Floriana Męczennika w Warszawie, przyjął sakrę biskupią z rąk arcybiskupa Henryka Hosera i innych biskupów. Jako dewizę biskupią wybrał słowa „Omnia possibilia credenti” (Wszystko jest możliwe dla tego, kto wierzy). W tym samym roku objął również funkcję wikariusza generalnego diecezji warszawsko-praskiej.
Kiedy w 2021 roku papież Franciszek mianował go biskupem diecezjalnym diecezji radomskiej, Marek formalnie objął tę diecezję 8 stycznia, a ingres do katedry Opieki Najświętszej Maryi Panny w Radomiu miał miejsce 27 stycznia 2021.
Biorąc udział w pracach Konferencji Episkopatu Polski, w 2012 roku został delegatem ds. Powołań, w 2014 delegatem ds. Działalności w Polsce „Kirche in Not”, a w 2016 delegatem ds. Katolickiego Stowarzyszenia Młodzieży, oraz przewodniczącym Rady ds. Duszpasterstwa Młodzieży. Przez lata 2013–2016 pełnił funkcję krajowego asystenta kościelnego Akcji Katolickiej w Polsce. Dodatkowo brał udział w pracach Zespołu ds. Dialogu z Luterańsko-Augsburską Wspólnotą Kościelną, Zespołu ds. Kontaktów z Polską Radą Ekumeniczną, Krajowej Rady Duszpasterstwa Powołań, Komisji Duchowieństwa, Komisji Wychowania Katolickiego oraz Zespołu Biskupów ds. Duszpasterskiej Troski o Radio Maryja. Tego samego roku został przewodniczącym Rady Nadzorczej Fundacji „Opoka” oraz uczestniczył w sesji Synodu Biskupów o młodzieży w 2018 roku.
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Konrad Birek | Małgorzata Raczyńska-Weinsberg | Bartek Chaciński | Jacek Grzybowski | Szlama Grzywacz | Witold Zatoński | Tadeusz Gołębiewski (przedsiębiorca)Oceń: Marek Solarczyk